Wundt studeerde geneeskunde en begon zijn loopbaan als assistent bij von Helmholtz. In 1874 publiceerde hij het eerste boek dat de wetenschappleijke psychologie definieerde; Grundzuge der physiologischen psychologie. Hierin definieerd hij de wetenschappelijke psychologie als; een alliantie (bondgenootschap) tussen de fysiologie en de psychologie. Ofwel de levensfenomenen die we met onze zintuigen waar kunnen nemen en de persoon die naar zichzelf kijkt van binnenuit. Dit kijken naar het eigen bewustzijn werd introspectie genoemd.

De taak van de fysiologische psychologie was; Die levensprocessen onderzoeken die in het midden liggen tussen de externe en de interne ervaringen en dus de gelijktijdige toepassing vergen van beide observeermethoden, de externe en de interne. Deze nieuwe wetenschap begint met de fysiologische processen en probeert aan te tonen hoe deze het domein van de interne observatie beinvloeden. Als men de nadruk wil leggen op de methodologische kenmerken, dan zou men onze wetenschap de experimentele psychologie kunnen noemen, ter onderscheid van de traditionele wetenschap van de geest die volledig gebaseerd is op introspectie.