Wundt maakte onderscheid in introspectie; Innere Wahrnehmung en experimentelle selbstbeobachtung. De eerste verwees naar de introspectie van de filosofen waarbij de denker nadacht over het eigen psychische functioneren. De tweede was een proefopzet waarbij de proefpersoon in een gestandaardiseerde situatie geplaatst werd, eenzelfde proef herhaaldelijk uitvoerde en diende te reageren met eenvoudige, kwantificeerbare antwoorden. Wundt vond alleen de laatste toelaatbaar.