Twitmeyer onderzocht in 1902 de kniepeesreflex. Eenvoudig voor te stellen met klassieke Stimulus-Response schema: S (tik hamer)-Organisme (knie)- R (reactie pees). Twitmeyer liet een belletje klinken voor de hamertik. Na aantal opeenvolgende proeven vergat T. de hamertik na het belletje. Toch wipte het been omhoog! De nieuwe S (bel) had de oude S (hamer) vervangen. Dit combineren en verbinden van twee S wordt klassieke conditionering genoemd. Eerste situatie noemen we ongeconditioneerde respons; na S-substitutie spreken we van geconditioneerde respons. Hij schreef rapport, maar APA had geen interesse (1904). Pas in 1974 gepubliceerd…