Piaget beschrijft een cognitieve ontwikkeling die via duidelijke stadia verloopt. Het denken van een 3-jarige verloopt wezenlijk anders dan dat van een 10-jarige. Piaget beschouwde kinderen als actieve onderzoekers die door interactie met hun omgeving een eigen beeld van de werkelijkheid construeren.  Deze visie verschilt sterk van het uitgangspunt dat kinderen iets leren van een ander. Piaget was ervan overtuigd dat pas door eigen ervaringen en ontdekkingen kennis en inzicht ontstaan.