Noteer de drie belangrijkste inhoudelijke punten uit de tekst van Voskuil. Licht elk van de punten in twee à drie zinnen toe.

1. Paradox 'suspension of disbelief', vraisemblance;
Voskuil omschrijft de 'suspension of disbelief' in relatie tot het sensatietheater; het publiek wist dat waar zij naar keken, ook al was het ontzettend realistisch, niet de realiteit was. Toch ervoer het publiek dit alsof het de realiteit was, met alle somatische reacties van dien. Omdat iedereen dit zo ervoer ontstond er een publieke sfeer.

2. De publieke sfeer was nu niet meer plaatsgebonden.
3. Overeenkomst met Marx, warenfetisjisme.
Het gebruiken van alledaagse voorwerpen in een context waarin zij een aura of uitstraling kregen, was iets wat Marx omschreef als het warenfetisjisme. Hetzelfde zien we terug in het sensatietheater. Op het toneel werden ordinaire gebruiksvoorwerpen gebruikt in een stuk dat ging over spanning en spektakel, waardoor de spullen een andere lading kregen.