Normocytaire anemie is een vorm van anemie waarbij de cellen een normale groote hebben. Het MCV ligt bij deze anemie in het referentie gebied.
Bij deze anemie kan de oorzaak een ijzergebrek zijn, deze anemie is dan nog in het begin stadium, en zal, indien er geen maatregelen getroffen worden, zich ontwikkelen tot een microcytaire anemie. Een acute bloeding kan de oorzaak zijn. Door het verlies van het bloed zal het HB verlaagd zijn, de vorm van de erytrocyten blijft normaal. Er wordt bij de diagnose gekeken naar de hoeveelheid witte bloedcellen(leuco's), bloedplaatjes(trombo's) en reticulocyten(voorlopers van de erytrocytenreeks). De ery's leucos'en trmbo's zullen verlaagd zijn , omdat deze bij de bloeding verloren zijn gegaan. Het aantal reticulocyten zal verhoogd zijn omdat het beenmerg versneld rode bloedcellen aanmaakt., zo komt er een grotere hoeveelheid reticulocyten in het perifere bloed.
Een andere oorazzak kan nierinsufficiëntie zijn. De nieren produceren epo(erytropoetine)dit hormoon stimuleert de aanmaak van ery's in het beenmerg. Als de nieren niet goed werken kan het zijn dat er minder epo geproduceerd wordt. De aanmaak van ery's zal dan ook verminderen.
Een leverinsufficientie kan ook de oorzaak zijn van een normocytaire anemie. De lever produceert stollingseiwitten als deze verminderd worden geproduceerd is de kans op een bloeding groter, er kan zo een acute bloeding ontstaan..
Bij een aplastische anemie zijn alle bloedcellen verlaagd  dit door de verlaagde aanmaaak van de bloedcellen in het beenmerg. Het onderscheidt van aplastische anemie en een acute bloeding zijn de reticulocyten. Bij een acute bloeding zijn de reticulo's verhoogd(door de bloeding wordt de aanmaak van de cellen verhoogd). Bij de aplastische anemie zijn deze verlaagd omdat het beenmerg geen enkele cel meer goed kan aanmaken.