Normaliter treed het objectieve recht treed in werking onafhankelijk van een daarop gerichte wil van de persoon die betrokken is bij het rechtsfeit waardoor zijn worden geactiveerd.

-> de dief wordt bestraft, of hij dat wil of niet.

-> ouders verplicht voorzien in levensonderhoud kind, of ze dat willen of niet

-> iem die onrechtmatige daad pleegt jegens een ander, is verplicht ontstane schade vergoeden, of hij dat wil of niet.

 

maar soms is dit anders, er volgen 3 voorbeelden

1- belediging is strafbaar. belediging gezien als klachtdelict.  Belediging wordt niet vervolgd dan op klacht van degene die beledigd werd. Door het rechtsfeit wordt niet rechtstreeks de bevoegdheid tot strafvervolging gestart, er moet een klacht bij, een wilsverklaring. Dat is een rechtshandeling.

Onderscheid van de klacht tussen aangifte en de melding. in beide gevallen wordt overheidsorgaan geïnformeerd, bijv politie of OM. Een klacht is bijzonder soort melding. En weer een bijzonder soort aangifte: verzoek tot vervolging. Aangifte en melding nodig om (straf)rechtsapparaat in gang te zetten.

Er is dus een rechtshandeling (klacht) nodig om aan een bepaald rechtsfeit het daaraan door het objectieve recht verbonden gevolg te verbinden.

Maar meestal vorm de rechtshandeling zelf het rechtsfeit waaraan het recht gevolgen verbindt.

2- Kopen en uitblijven levering. Door koop leidt tot een rechtsgevolg , nml de verplichting tot levering/afgifte

Overeenkomst: samenstel van 2 (of meer) op het zelfde rechtsgevolg (juridigide binding) gerichte rechtshandeling (aanbod en aanvaarding).

Deze (verkoop) overeenkomst is het rechtsfeit waaraan het objectief een groot aantal rechtsgevolgen verbindt. Daarom ook wel meerzijdige rechtshandeling genoemd. Er is meer dan 1 wilsverklaring nodig voor realisatie, aanbod en aanvaarding.

In dit geval: niet de rechtshandeling maar het rechtsfeit heeft rechtsgevolgen.

-> eenzijdige rechtshandeling, men hoeft een erfenis niet te aanvaarden.

** Vereist is dat de wil van de handelende persoon gericht is op intreden rechtsgevolg en dat zij zich door een verklaring heeft geopenbaard anders is geen sprake van een rechtshandeling.

Zo is diefstal geen rechtshandeling, ook al ook al wordt ze begaan met de uitdrukkelijke bedoeling bestraft te worden. Diefstal is in t algemeen gericht op verkrijgen bezit en niet bestraffing. Dit geldt ook voor niet-strafbare onrechtmatige daden. Dus diefstal of onrechtmatige daden zijn geen rechtshandelingen.

-> Een rechtshandeling vereist een op een rechtsgevolg gerichte wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard.

-> Bij dwaling is er sprake van een onjuiste voorstelling van zaken en kan een rechtshandeling ongedaan gemaakt worden (klacht is niet juist, of aankoop voldoet niet aan verwachtingen. Rechtsgevolgen van een onrechtmatige daad kunnen niet door dwaling ongedaan worden gemaakt.

3- 3e voorbeeld hoe wil betrokkene doorslaggevend is om objectief recht te activeren: overheid ondersteunt burgers vanwege algemeen belang. Voorbeeld: bijdragen in kosten herstel monumentaal pand, hoewel particulier eigendom, is het dan van gemeenschapsbelang. Het verzoek van de belanghebbende tot bijdrage, een subsidie, activeert het Awb. Indienen verzoek, is voor de wet een aanvraag en een verzoek van belanghebbende om besluit te nemen. -> publiekrechtelijke handeling, een besluit