Noot Hartlief 

Consequentie van de beslissing is dat in gevallen als deze de getroffene (die dezelfde hoedanigheid bezit als de aangesproken persoon en daarom ook hetzelfde 'verwijt' treft ('de pot verwijt de ketel'), de ander voor de helft van zijn schade kan aanspreken. Het arrest roept de vraag op of de HR in dezelfde lijn zal blijven bij andere aansprakelijkheden. Ook bij andere aansprakelijkheidsartikelen (art. 6:173 en 179 bijv.) zal de HR uitkomsten op de tussenconclusie dat wet en wetsgeschiedenis de vraag naar de reikwijdte niet beantwoorden, zodat het ook dan aan hem is om te bepalen wat naar maatschappelijke opvattingen, gelet op de belangen van de benadeelde, verzekeraar en bezitter de meest redelijke reikwijdt eis.

Voor verzekeraars heeft deze uitspraak als consequentie dat (sommige) verzekeraars meer dekking verlenen dan zij kennelijk hadden gedacht. De verzekeraar kan zo ook gevaar lopen op fraude en opzetjes.

Kritiek Hartlief: deze beslissing van aansprakelijkheidsverzekering maakt een soort ongevallenverzekering. Dat aansprakelijkheidsverzekering er in gezinsverband voor zorgt dat claims daadwerkelijk worden ingediend waar die anders achterwege zouden zijn gebleven (depersonalisatie), neemt niet weg dat er dan ook 'gewoon' (meestal ex art. 6:162 BW) aansprakelijkheid van het ene gezinslid jegens het andere is. Feitelijk is de aansprakelijkheidsverzekering daarmee een soort eigen voorziening geworden. Deze beslissing is te zeer ingegeven door de wens het zwaar getroffen slachtoffer tegemoet te komen. Van een consistente behandeling van letselschadeslachtoffers in in ons recht geen sprake.