Noem karakteristieken van de kunsttheorie van Wilhelm Worringer.

Worringer meende dat kunst nauw gerelateerd was aan de etnische herkomst van de makers. Hij wordt gezien als de belangrijkste expressionismetheoreticus. Kunstcriticus van kunsttijdschrift Kunst und Kunstler.

Worringer sloot aan bij een relativistische stroming in de Duitse kunstgeschiedenis die in elke stijlbeweging een product van de vormwil van de betreffende tijd wilde zien. Het houdt geen pas om kunst van alle tijden langs een meetlat te beoordelen, nl. de academische. Hij deelde de kunstgeschiedenis anders t.w. naar stijl/tijdperk en liet ruimte voor etnische bijzonderheden.

 

Bij de (her)indeling hanteerde Worringer twee begrippen: Abstraktion en Einfuhlung. Twee geestestoestanden die elkaar in de loop van de geschiedenis afwisselen. Maatgevend voor welke toestand actueel is, is de contemporaine maatschappelijke context. In een maatschappij waar spanning en chaos overheerst, zal de kunstenaar zoeken naar ordening. Abstractie voert dan de boventoon. Bij angst en onzekerheid zoekt de kunstenaar de zekerheden in zijn werk. En vice versa. Abstractie is een product van primitieve leefomstandigheden, invoeling past bij een meer geregelde maatschappij.

 

In het werk van de jonge expressionisten herkende Worringer de drang naar abstractie. De jonge kunstenaars vonden in zijn theorie de rechtvaardiging voor hun werkwijze. Expressionisme als iets typisch Duits.