Noem de twee kritiekpunten op van de benadering van de arbeidsparticipatie die in dit boek worden genoemd.

  • Het eerste punt van kritiek komt vooral van de economen. De participatiebenadering zou geen rekening houden met de arbeidsproductiviteit. Het is weinig zinvol om veel mensen aan het werk te krijgen als hun productiviteit laag blijft. Er moet juist ook aandacht worden besteed aan innovaties en technologische ontwikkelingen. Daarmee stijgt de productiviteit en dus ook de arbeidsparticipatie. Een tweede kritiekpunt komt uit de sociaal wetenschappelijke hoek. We zijn betaalde arbeid zo centraal gaan stellen dat er weinig aandacht meer is voor andere belangrijke zaken in ons leven. Ook wordt de druk op minder productieven opgevoerd terwijl zij er vaak weinig aan kunnen doen omdat werkgevers niet erg bereid zijn om minder productieve arbeidskrachten in dienst te nemen. 

    Rapporteer Plaats commentaar