Noem de twee elektronendragers en hun belang in de reactie v/d ATPase.

NAD en FAD. Beide binden ze twee elektronen (en dus ook twee protonen), maar de NAD-binding is sterker. Dus NADH levert ook meer energie op dan FADH2.

NADH en FADH2 komen het mitochondrion binnen. Hier staan ze hun elektronen af. Deze elektronen zijn hoog-energetisch.

Deze elektronen gaan door de 'Elektronen-Transport-Keten'. Dit is een keten van protonpompen die de protonen weer uit de matrix naar de tussenmembraanruimte pompt.  

In complex I, III en IV wordt er energie afgehaald van de hoog energetische elektronen. Bij het laatste protonpomp complex, complex IV, worden de elektronen opgenomen door zuurstof, waardoor water gevormd wordt. Deze energie wordt geleverd door de elektronen van NADH2.

Wat gebeurt er dan met de twee elektronen van FADH2? Deze staan hun energie af aan protonpomp complex nummer 2. Omdat er zo weinig energie tussen de binding van elektronen en FAD zit, wordt complex 1 overgeslagen en alleen complex 2 gebruikt. Dit is omdat het energieniveau van de binding gewoon niet hoog genoeg ligt om een sterk werkende protonpomp aan te slingeren. 

Je krijgt dus in totaal ook minder protonen die naar buiten gepompt worden dan bij NAD.