Noem de gedragskenmerken die vaker bij kinderen met cerebrale visuele stoornissen te zien zijn:

• wisselvalligheid in het kunnen gebruiken van het zien
• niet of nauwelijks visueel nieuwsgierig
• vertrouwdheid met omgeving of voorwerp kan een groot verschil maken voor het wel of niet kunnen zien
• spontane kijkactiviteiten zijn meestal kort en komen minder vaak voor
• bewegende voorwerpen lokken eerder kijkreacties uit dan stilstaande voorwerpen
• ze zien er vaak niet als slechtziend uit en vaak lijkt het alsof ze mensen rechtstreeks aankijken
• tegelijkertijd kijken en handelen (zoals bij het grijpen) is moeilijk