Noem de acht stadia van de theorie van Erikson?

De theorie wordt veel gebruikt om de sociale en emotionele ontwikkeling van een persoon te begrijpen. Geïnspireerd door Freud, deelt het leven op in acht stadia. In elk stadia moet een psychosociaal conflict opgelost worden. Een goede oplossing van zo’n sociale uitdaging leidt tot een voldoeninggevend bestaan. Een slechte oplossing is de oorzaak van psychische problemen.

1.       Vertrouwen versus wantrouwen (eerste levensjaar) het opdoen van vertrouwen, de warmte of bij verwaarlozing of mishandeling het gevoel van wantrouwen.

2.       Autonomie versus twijfel en schaamte (peutertijd, 1-3 jaar). Kinderen willen voor zichzelf beslissen. Wanneer ouders hier redelijk mee omgaan verwerft een kind autonomie, bij een strenge opvoeding kan dit uitmonden in schaamte of twijfel.

3.       Initiatief versus schuld ((tussen 3 en 6 jaar). Kinderen zien zich in de rol van volwassenen. Wanneer ouders hierin meegaan dan ontwikkeld een kind initiatief, wanneer ouders dit teveel beklemtonen kan dit leiden tot controledrang met bijbehorende schuldgevoelens.

4.       Vlijt versus minderwaardigheid (6-11 jaar). Kinderen oefenen hun vaardigheden en leren met anderen te werken. Een teveel aan negatieve ervaringen kan leiden tot minderwaardigheid, positieve ervaringen kunnen de basis leggen voor vlijt in het verdere leven.

5.       Identiteit versus rolverwarring (12-20 jaar). Probeert antwoord te krijgen op wie ben ik en welke plaats heb ik in de maatschappij. Ze leggen hun fundament voor hun verdere identiteit, als dit niet lukt dan raken ze verward over de rol welke ze als volwassenen kunnen en willen vervullen.

6.       Intimiteit versus isolatie (18-30 jaar). Hierin is de uitdaging een relatie op te bouwen, wanneer dit niet lukt (oa door eerdere teleurstellingen in de andere stadia) kan dit leiden tot isolatie.

7.       Generativiteit versus stagnatie (30-60 jaar). Bijdrage aan de maatschappij.

8.       Integriteit versus wanhoop (na 60 jaar). Het terugkijken op het leven.