zijn kunstenaars en schrijvers ontevreden met de dagelijkse werkelijkheid (het hier en nu). Men gelooft in een hogere onzichtbare werkelijkheid die wel mooi, zuiver en ideaal is.
zijn alleen kunstenaars gevoelig genoeg om een glimp van het hogere te zien. Het hogere manifesteert zich in aardse verschijnselen, zoals de natuur.
kan het romantisch verlangen naar de hogere werkelijkheid variëren van Sehnsucht (verlangen naar je weet niet precies wat) tot Weltschmerz (lijden aan het leven).
staan het gevoel en de verbeelding centraal.
wordt voor het eerst creatio (schepping), het maken van oorspronkelijke, persoonlijke kunst het allerbelangrijkste gevonden.
staat de individuele uiting centraal: kunstenaars en schrijvers willen, met behulp van gevoel en verbeelding, zélf een eigen, andere wereld scheppen.
is ‘schoonheid’ datgene wat heel veel gevoel oproept.