Noem 5 van de centrale uitgangspunten die in alle vormen van casemanagement terugkeren.

• De case, degene die om hulp vraagt. Niet het probleem maar de vraag dient als uitgangspunt genomen te worden. Er wordt gekeken naar de mogelijkheden en krachten van de omgeving van de cliënt. De cliënt dient zich actief te verhouden tot zijn context.
• Het management, in de zin van organiseren, coördineren en regelen van diensten, zorg en hulp. De casemanager organiseert en begeleidt het hulpverleningsproces op basis van het hulpverleningsplan en de daarin gemaakte afspraken.
  
• Casemanagement is geen beroepsgebonden activiteit, het is een functie die door ieder ander op zich genomen kan worden, ook door bijvoorbeeld een familielid van de cliënt. 
  
• Het gehele traject van vraag naar aanbod, het casemanagement loopt vanaf het begin (de aanmelding) totdat de volledig georganiseerde hulpverlening wordt afgesloten.
  
• De positie van de casemanager, hij of zij dient volledig onafhankelijk te zijn. De casemanager heeft bij geen enkele partij een eigen belang.
  
• Casemanagement beperkt zich tot complexe problematiek of continuïteitsproblematiek. Het wordt ingezet als voor de hulpvraag van de cliënt verschillende disciplines of instellingen nodig zijn. Of als de hulpverlening voor langere duur nodig is