De meeste cognitieve
formuleringen van psychopathologie en de causale factoren die daarbij
werkzaam zijn, doelen met "cognitieve processen" echter niet
noodzakelijk op bewuste gedachten. Binnen het cognitieve paradigma is de
nadruk steeds meer komen te liggen op automatische, onbewuste
informatieverwerking en op het functioneren van (onbewuste) schema's.
2. De medierende rol van cognities in het ontstaan van emoties.
De
veronderstelling dat cognities aan emoties vooraf gaan. Volgens critici
worden emotionele reacties onmiddelijk opgeroepen, zonder cognitieve
mediaitie en zijn cognitieve processen eerder secundair dan primair.
3. De bijdrage van kenmerkende cognitieve processen aan het ontstaan van psychopathologie.
Zijn
cognitieve processen die kenmerkend zijn voor een bepaalde vorm van
psychopathologie nu de veroorzaker of het gevolg van de stoornis (een
soort symptoom).
4. Het ontbreken van een eenduidige cognitieve theorie van psychopathologie.
Dé cognitieve theorie zou ontbreken. Dit is een misvatting: De cognitieve opvatting verwijst naar een paradigma (een wetenschappelijk programma), dat is niet hetzelfde als een theorie. Binnen een bepaald paradigma kunnen verschillende theorieen worden geformuleerd, die afzonderlijk kunnen worden getoetst. RapporteerPlaats commentaar