NL kunsthistoricus Ron Manheim concludeert:

 

- dat er zeker geen sprake was van een ‘fauvistische groepstentoonstelling’ op de Berliner Secession 1911; daarvoor verschilde de stijl van hun werken te veel. De ‘historische’ rol viel hen ten deel doordat ze samen in een zaal aan het publiek werden voorgesteld voorzien van de door velen als nieuw en programmatisch ervaren leuze ‘expressionisten’; in de toenmalige kunstkritiek benaming voor een nieuwe tendens, niet onvoorwaardelijk gebonden aan deze groep en net zomin aan een door Gordon verondersteld gemeenschappelijk concept van oud-leerlingen van Moreau. Het is vlgs Manheim niet ondenkbaar dat de term ‘expressionisme’ door de kunstwereld rond Matisse als bruikbaar in het buitenland werd beschouwd voor fauvistisch en ander postimpressionistisch werk, terwijl het in Parijs te veel werd geassocieerd met werk van J-A. Hervé.

 

- Manheim verwijst evenals Perkins naar vindplaatsen van Duits gebruik vd term vóór 1911.