Kunstenaars vinden ankerpunten in wetenschap en techniek. De belangstelling van kunstenaars voor wetenschap is al heel oud, en ook in de meest recente tijd zoeken kunstenaars houvast en blikverruiming bij de wetenschap, vooral de levenswetenschappen. Andersom zijn wetenschappers geïnteresseerd in de visie van kunstenaars op hun onderzoek en de manier waarop kunstenaars kunnen bijdragen aan de verbeelding van dat onderzoek.

 

In een complexe maatschappij, waar de zeden en gebruiken van de kunstwereld weinig houvast bieden. Vormt techniek een aantrekkelijke partner die stevig in die maatschappij geworteld staat. Ook al krijgt de wetenschap veel kritiek te verduren, zij zal nooit worden weggezet als vrijetijdsbesteding voor een happy few – het gevaar dat de kunst altijd loopt. Door aansluiting te zoeken bij wetenschap en techniek zou de kunst steviger in haar schoenen komen te staan.

 

Pogingen tot wederzijds aftasten tussen kunst en wetenschap zijn sinds de jaren 60 herhaaldelijk ondernomen. Recent voorbeeld is CO-OP, een reeks van zeven ‘internationale verkenningen in kunst en wetenschap’ in het kader van een door de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) gesubsidieerd onderzoeksprogramma Transformaties in kunst en cultuur.