Klassieke conditionering is een vorm van een stimulus-respons-leren waarbij een in eerste instantie neutrale stimulus (CS) het vermogen verwerft om dezelfde aangeboren reflex op te roepen als een andere stimulus.
Het begint bij ongeconditioneerde stimulus: UCS: stimulus die automatisch reflexieve respons oproept. Bv: Voedsel. De reactie op voedsel is ongeconditioneerde respons: UCR. Deze zijn zonder leren tot stand gekomen. Bv. UCR = speeksel.
Het volgende is de verwerving. Het eerste leerstadium in de klassiekke conditionering waarin de geconditioneerde stimulus steeds vaker de geconditioneerde respons oproept. Bv. Voedsel en geluid.
De neutrale stimulus gaat samen met de ongeconditioneerde stimulus, wordt het reflex van het neutrale stimulus hetzelfde wordt het geconditioneerde stimulus: CS, genoemd.  Bv. Voedsel en geluid -> speeksel. Het speeksel noemen we dan geconditioneerde respons: CR.
Tussen CS, UCS, CR en UCR zit een tijdspreriode tussen.