Hst. gaat over slapen en slaaprituelen. Er blijkt geen verband tussen soort land en slaapritueel, is overal verschillend. In het Westen gewoonte dat iedereen eigen bed heeft: is nog niet zo lang zo, pas in de 2e helft van 19e eeuw gingen kinderen in eigen bed slapen. Vanaf dat moment kwamen slaapkamerrituelen op gang en werd bij ouders in bed slapen als slecht gezien.
Rond 1900 (periode psychoanalyse): angst voor masturbatie kinderen (duimzuigen ook als masturbatie gezien). Dit moest voorkomen worden, oa door handjes in wanten te doen of in te bakeren. Vervolgens periode dat baby als niet ontvankelijk gezien werd: bij huilen niet uit bed halen, tenzij etenstijd, pijn of natte luier.
Tegenwoordig worden zowel positieve als negatieve aspecten van samen slapen benadrukt door deskundigen.