Hobbes (1588-1679) geeft in zijn boek Leviathan (1651) blijk van een voor die tijd bij uitstek modern wereld- en mensbeeld. Het individu reageert op prikkeling van de zinnen. Aangetrokken door begeerte (cupido) en afgestoten door afkeer (aversio), volgt het individu zijn eigenbelang. Het individu is echter ook begiftigd met rede (ratio). Slechts het 'recht' op zelfbehoud kan het individu niet afstaan aan de overheid. Wanneer de overheid iemands leven bedreigt, mag het individu zich dus verdedigen, maar hij valt daardoor wel terug in de natuurtoestand, waarin het recht van de sterkste geldt. Fundamenteel belang: veiligheid. Is veiligheid gegarandeerd, dan is er mogelijkerwijs ook ruimte voor enige vrijheid.