Gezien de relatief grote toename van type-1-fouten besluiten de onderzoekers om alle t-toetsen uit te voeren met een correctie op de alpha, zodat verschillen minder snel significant zijn. Zij gebruiken hiertoe de bonferroni-correctie, een zeer strenge correctiefactor: de nieuwe alpha waarmee de kans op type-1 fout weer rond de bedoelde alpha moet brengen wordt berekend door de alpha te delen door het aantal uit te voeren toetsen.
Als er uitgegaan wordt van een alpha van 0.01 en tien t-toetsen nodig zijn om alle verschillen te toetsen, wat zou met de Bonferonni-correctie de nieuwe alpha moeten zijn om kanskapitalisatie te voorkomen?