Gevolgen van ouderlijke onbalans volgens Trivers: 

1. Ten eerste wordt de vrouwelijke sekse er kieskeurig door: zij wil zeker weten dat het nageslacht, waarin ze zoveel investeert, verwekt is door een lid van de mannelijke sekse dat de best mogelijk genen in de aanbieding heeft. Deze kritische keuze door de vrouwelijke sekse maakt dat telkens de meeste geschikte mannetjes een vootplantingsvoordeel krijgen.
2. Deze kritische houding van de vrouwelijke sekse leidt er bovendien toe dat leden van de mannelijke sekse relatief meer zullen gaan concurreren om toegang tot de vrouwelijke sekse. Hierdoor krijgen de meest imposante mannetjes een relatief voortplantingsvoordeel ten opzichte van de minder imposante mannetjes.
3. Dit zal tevens leiden tot een systeem waarin de best toegeruste, meest imposante mannetjes exclusieve toegang tot meerdere leden van de vrouwelijke sekse kunnen vergaren, en zodoende exclusief hun genen kunnen doorgeven aan het nageslacht. Er is dus een neiging richting polygynie.

De onbalans in ouderlijke investering, leidt dus tot een kritische partnerkeuze door de vrouwelijke sekse, tot meer concurrentie tussen mannen onderling, en tot een overwegend polygyne paarvorming. Deze drie factoren samen, maken dat leden van de mannelijke sekse steeds meer opzichtige en imposante trekken gaan vertonen, en ook de kans krijgen om deze betrekkelijk exclusief door te geven aan het nageslacht, terwijl de leden van de vrouwelijke sekse betrekkelijk neutraal van uiterlijk blijven.