Germaanse aanvallen

In 200 begonnen de Germanen weer een bedreiging te vormen voor de Romeinse grens. vanaf 250 vonden er plundertochten plaats. Krachtige keizers wisten De Franken en Sasken terug te dringen. Toen echter de chaos in Rome toe begon te nemen en de keizerskroon een speelbal werd van staatsgreep en soldatenkeizers, werd het steeds moeilijker de Germanen te weren. Het eens zo goed werkende regeringssysteem was corrupt. De Romeinen uit het noorden trokken zich verder terug, eerst achter de Waal en later achter de Rijn tot aan de lijn Keulen - Maastricht-Boulogne. Nadat in 395 het rijk uiteen viel in het west en oost Romeinse rijk. Vielen de Hunnen, een centraal Aziatisch volk het rijk binnen. Hierdoor konden de Germanen het rijk nog verder binnen komen. Uiteindelijk zette de aanvoerder van de Germaanse troepen de laatste west Romeinse keizer af Romulus Augustulus