Geopolitieke benaderingen kunnen worden ingedeeld in 3 categorieën:
- Classical Geopolitics: Is niet gerelateerd aan verleden, heden of toekomst. De basis voor Classical Geopolitics is gelegd in de tijd van Europese expansie. Er wordt gekeken naar de wereld als een hiërarchische plek met een constante competitie voor superioriteit tussen staten. De focus lag op het domineren en civiliseren van ‘barbarische’ bevolkingsgroepen. Het komt er op neer dat Classical Geopolitics  gaat om voornamelijk Westerse landen die proberen een specifieke politieke agenda te promoten.
- Critical Geopolitics: er werd niet meer standaard geluisterd naar wat politieke leiders zeiden. Het werd steeds meer in twijfel getrokken om te kijken of de uitspraken niet werden gebruikt om simpelweg in het eigen voor deel te werken. Deze stroming kwam op rond de Wereldoorlogen, toen er steeds meer invloed van militaire leiders (er wordt gesproken van ‘political strategics’) kwam in plaats van politici.
- Feminine Geopolitics: in plaats van te kijken naar de vast opgestelde perspectieven wordt er bij de feminine approach ook naar andere invalshoeken gekeken. Er wordt niet gekeken naar verschillen maar naar de connectiviteit. Het gaat niet om luisteren naar politieke uitspraken, maar om “speaking to real people in real places”.

De geschiedenis van geopolitiek

Sir Halford Mackinder is de bekendste geopoliticus van eind 19e eeuw. Hij zag globale politiek als een gesloten systeem- alle handelingen van verschillende landen waren samenhangend, met de kern van conflicten tussen land- en zeemachten. Hij zag het continent Eurasië als het ‘Heartland’ of ook wel de ‘Pivot Area’. De laatste naam ontstond omdat hij vond dat de wereld draaide om de invasies vanuit dit gebied. Mackinder stelde dat als je Oost-Europa beheerste, je de wereld kon beheersen. Dit kwam omdat hij eerst dacht dat zeemachten het machtigst waren maar later toch stelde dat landmachten het machtigst waren. Zijn twee hoofddoelen waren om Engeland als grootste machthebber te houden en om te zorgen dat dat niet tot veranderingen in de samenleving leidde.