Gelderman & Van Weele, die het Kraljic-concept in Nederland (verder) hebben ontwikkeld, gaan nog een stap verder. Zij pleiten voor een dynamische aanpak van de inkoopstrategie en passen de inkoopportfolioanalyse enigszins aan. In plaats van de dimensie 'invloed op de winst' gebruiken zij op de y-as de term 'strategisch belang'. Het strategisch belang van een aankoop wordt geschat op basis van de toegevoegde waarde van de productlijn, het percentage van de ingekochte producten als deel van de totale kosten én de invloed van de leverantie op de winstgevendheid van de onderneming. De dimensie 'leveringsrisico' op de x-as houden zij gelijk aan Kraljic. Zij stellen nu dat op basis van deze dimensies de in te kopen goederen moeten worden geplaatst in de matrix. Er zijn geen calculatieregels om te bepalen of het belang van de inkoop hoog of laag is. Het gaat hier om een kwalitatieve inschatting.

Figuur 6.8 geeft dus aan op welke wijze een organisatie haar inkoopbeleid kan verbeteren:

• Het eerste doel van een optimaal inkoopbeleid omvat het verminderen van het leveringsrisico. Tijd, prijs en specificatie bepalen in grote mate dit leveringsrisico. Het risico dat een levering niet goed is, wil iedere inkoper minimaliseren.
• Het tweede doel is een betere onderhandelingspositie bij de inkoop te verkrijgen. De inkopende organisatie zoekt in deze visie doorlopend naar mogelijkheden om verder te schuiven naar andere, betere posities in de matrix. Het betekent dat de organisatie haar inkooppositie tegenover de leverancier verbetert.