Geertrui Daem

  • Er ontstond rondom haar een kortstondige hype, werd in Vlaamse kritiek  een nieuwe, vrouwelijke Boon genoemd.

    Rapporteer Plaats commentaar
  • De populariteit van het Vlaams genealogisch proza dat we voorheen hebben besproken, past in deze tendens van het realistische proza. De boeken van:
    • Leo Pleysier
    • Luuk Gruwez
    • Geertrui Daem
    werden in recensies geroemd omwille van hun 'herkenbaarheid' en 'authenciteit'. Al deze boeken beschrijven het alledaagse leven van gewone mensen. 
    Rondom Geertrui Daem ontstond een kortstondige hype, nadat zij in Vlaamse kritiek 'een nieuwe, vrouwelijke Boon' werd genoemd n.a.v. haar debuut Boniface (1993). Daem schreef verhalen over 
    • mensen uit de streek waarin ze woonde - waar toevallig ook Boon woonde - en 
    • maakte daarbij op een directe, levendige manier gebruik van de spreektaal. 
    De vergelijking met Boon werd overgenomen door Nederlandse critici en voor korte tijd raakte Daem bekend in Nederland. Vanaf dat moment werden ook andere Vlaamse schrijvers van realistisch proza met Boon vergeleken. In 2006 onstond zelfs enige ophef toen criticus Arjen Fortuin in NRC Handelsblad beweerde dat 'de Belgen' beter waren. Hij bestempelde 
    • Dimitri Verhulst
    • Annelies Verbeke en
    • Tom Lanoye
    als 'waardige opvolgers van Louis Paul Boon', vanwege 'hun zoektocht naar iets dat nieuw en betekenisvol is'. 'De vlaamsecriticus Frank Albers stelde vraagtekens bij deze vergelijking.

    Rapporteer Plaats commentaar