Geen land zonder heer, verwijst zowel naar het wettelijke principe als naar het sociale wachtwoord onder de upperclass van die tijd. Elk beschikbaar stuk grond was in principe in bezit van een heer. De vraag naar land nam echter toe. Er is in eerdere hdst al gesignaleerd ( frankische Carolingers + Capetians), er was een enorme drang om nieuw land te veroveren. Zelfs koningshuizen moesten het afleggen, tegen dit weerzinwekkende sociale process dat gecentreerd was rondom het bezit en de distributie van land. Het moet gezegd worden dat deze wens naar meer bezit en eigendom , en vooral de verwervende fase ervan,een specifiek kenmerk is van  het kapitalisme en daarmee dus een voorgeleide van de huidige moderne tijd.
Vanuit deze visie bezien, werd de middeleeuwse samenleving gekenmerkt door de vervulling van het gepaste inkomen bij de bijbehorende sociale status van een een persoon. Dit dient begrepen te worden, dat deze wens naar meer, meer capitalisme, betrekking heeft op geld en de verwerving van meer geld. Maar voor geruime tijd heeft deze verwerving van meer bezit zich vooral toegespitst op het verkrijgen van land, grondgebied en niet zo zeer geld.
 Alleen in de huidige meer moderne tijd, ontwikkelde zich een klasse die gericht was op handel. Dit leidde tot een andere verwervende drijfveer, en vroeg ook om andere wijzen van conduct van een samenleving die meer gericht was op verwerven van geld en een markteconomie.
De sociale structuur vd ME, leidde tot een wens voor toenemende productie, in een samenleving die vooral bestond uit barter-ruil economie.
Het bevatten van de structuren zijn minder gemakkelijk te begrijpen, omdat land werd gevraagd en geeist ipv geld.
De landeigenaar, de rijkste man was degene met de meeste grond, en was ook het directe resultaat van een militair machtige positie, met de grootste vertegenwoordiging aan mankracht. Deze landheer was zowel leger aanvoerder als heerser.