Geef voorbeelden van onderzoekers die zich uiteindelijk tot de natuurwetenschappelijke methode bekeerden.

• De Leuvense psycholoog Albert Michotte (1881-1965). Na zijn studies bij Wundt raakte hij bevriend met Oswald Külpe en zette een groots programma op over de studie van de vrijwillige keuze op basis van introspectie (structuralisme). Vervolgens raakte hij geïnteresseerd in de Gestaltpsychologie. Pas toen hij als een eind over de 50 was, begon hij aan een reeks gedragsproeven over de perceptie van causaliteit (verband tussen oorzaak en gevolg), die hem tot op heden faam bezorgen. In zijn autobiografie (Michotte, 1954) valt dan ook nog weinig enthousiasme te vinden voor de introspectie.
• Johan Lindschoten, de jonge onderzoeker uit Utrecht kreeg er de fenomenologische (introspectieve) benadering  van de psychologie aangeleerd en er ook enthousiast toe bijdroeg. Na een periode van grootse plannen zonder de bijbehorende vooruitgang in inzicht veranderde hij echter van opvatting en pleitte voor de natuurwetenschappelijke onderzoeksmethode. Hij schreef hierover in 1961 een boek 'Idolen van de psycholoog' dat door diverse onderzoekers in Nederland beschouwd wordt als generatiemarkerend en dat mede de aanzet heeft gevormd tot de hedendaagse psychologie in Nederland.