geef voorbeeld van de manier waarop publieke organisaties 'klem' zitten

aan de ene kant kennen publieke en semipublieke organisaties als ministeries, politiekorpsen, ziekenhuizen, scholen en musea complexe opdrachten. Ze moeten lastige onderwerpen en problemen aanpakken, ze moeten veiligheid verbeteren, de volksgezondheid bewaken, sociaal maatschappelijke misstanden oplossen , en het culturele aanbod in stand houden.
Bij het aangaan van zulke grootse en diffuse opdrachten zijn ze verbonden aan politieke processen en democratische randvoorwaarden, moeten ze openbaarheid betrachten en verantwoording afleggen en zijn ze onderwerp van toezicht, inspectie en (media-)controle. Bovendien moeten ze klassieke waarden hoog houden, zoals rechtsstatelijkheid, rechtszekerheid en rechtsgelijkheid en moeten ze zelf het toonbeeld van onpartijdigheid en integriteit zijn.

Aan de andere kant worden publieke en semipublieke organisaties gedwongen 'modern' en vooral prestatiegericht te opereren. Sinds de jaren 80 van de 20e eeuw worden ze gezien als min of meer normale bedrijven die net als bedrijven op de markt door prikkels gesimuleerd worden om 'value for money' te leveren.

Burgers verwachten dat publieke organisaties minstens net zo goed worden gemanaged als private organisaties. Ze willen goede dienstverlening en niet van het kastje naar de muur worden gestuurd. Ze willen een snelle adequate aanpak van maatschappelijke problemen. Er is weinig geduld en weinig begrip voor juridische beperkingen en politieke strijd. Dat betekent dat complexe opdrachten eenvoudig aangepakt moeten worden, bijvoorbeeld door duidelijk plannen, 'targets' en indicatoren te gebruiken. Het betekent ook dat keuzen rationeel moeten worden gemaakt, op grond van kosten-baten afwegingen.