Geef twee voorbeelden van diagrammen die men kan gebruiken bij het
documenteren van de eisen.

• Information flow diagram (IFD) - documenteert de stroom van gegevens door de organisatie. De analist wordt geholpen om te bepalen ofhij alles goed heeft begrepen en geen gegevensstroom over het hoofd heeft gezien. Ze kunnen de gegevensstroom op diverse niveaus in de organisatie weergeven: van hoog (hele bedrijf) tot laag (binnen een proces).  In een IFD geven ellipsen bron ofdoel van een gegeven weer, en pijlen de richting van de informatiestroom. De systeemgrens wordt hierbij aangeven door (groepen) ellipsen te omkaderen. IFD'sworden tegenwoordig overigens niet veel meer gebruikt; binnen UML zijn daarvoor andere (betere) diagrammen beschikbaar.
• Context diagram - documenteert de grenzen en omvang van het systeem.  Het is een gesimplificeerde versie van een IFD waarbij alles binnen de systeemgrens in één cirkel is geplaatst met de informatiestromen met de entiteiten daarbuiten.
• Dataflow diagram (DFD) - definieert per proces de invoer en uitvoer van dat proces, hierbij worden verschillende detailniveaus gebruikt. We onderscheiden hierbij bronnen en putten (souree en sink) van informatie (ellips) buiten het systeem, informatiestromen (pijl), processen (kaartbakkaartje), opslag (datastore, nummer en naam) en de systeemgrens (kader). Bij een DFD is het belangrijk te weten dat gegevens nooit direct tussen twee processen lopen (ze gaan ófnaar een put, ófkomen uit een bron ofopslag) en altijd via een proces van bron of opslag naar opslag ofput lopen  DFD's helpen de analyse op drie manieren:

1. communicatie - een plaatje zegt meer dan duizend woorden
2. compleetheid - ze zijn begrijpelijk voor de gebruiker, die kan dus ook controleren of 'zijn' processen goed zijn beschreven
3. consistentie - discrepanties in de beschrijvingen van processen door verschillende personen komen aan het licht (want zouden tot verschillende DFD's voor hetzelfde  proces leiden).  DFD's worden, net als IFD's, tegenwoordig overigens niet veel meer gebruikt; binnen UML zijn daarvoor andere (betere) diagrammenbeschikbaar. 

• Entity relationship diagram (ERD) - biedt een gegevensgeoriënteerde wijze om de belangrijkste gegevensentiteiten (personen, plaatsen, objecten etc.) en hun relaties weer te geven. ERD's vormen een eerste stap op weg naar datamodellering. Relaties tussen entiteiten kunnen één-op-één, één-opmeer of meer-op-meer zijn (one-to-one, one-to-many, many-to-many). Een ERD wordt in zes stappen opgebouwd :
  

1. Identificeren van de entiteiten.
2. Identificeren van de specifieke gegevens per entiteit (kenmerken, attributen). 
3. Constructie van een verwijzingenmatrix, het identificeren van mogelijke relaties a.d.h.v. gedeelde attributen van entiteiten (primary key, foreign key).
4. Tekenen van een eerste versie van het ERD, zonder daarbij de multipliciteit van de relaties aan te geven. 
5. Uitbreiding van het ERD met de vermelding van de multipliciteit bij elke relatie. 
6. Breken van complexe meer-op-meerrelaties door een verbindende entiteit toe te voegen. NB: het zo ontstane ERD wordt in de ontwerpfase verder ontwikkeld en
   (o.a.) genormaliseerd.