geef in grote lijn weer wat pijnkenniscentra zijn, wat ze doen en wie er werken.

Pijnkenniscentra (PKC’s) zijn instellingen ontwikkeld voor het behandelen van chronische pijn. In Nederland zijn vier pijncentra: in Rotterdam, Nijmegen, Groningen en Maastricht. Deze PKC’s zijn in 1994 ingesteld door het toenmalige ministerie van Volksgezondheid om meer inzicht te krijgen in de complexe werking van pijn teneinde de kwaliteit van de pijnbestrijding in de gezondheidszorg te verbeteren.
Pijnkenniscentra zijn vaak betrokken bij het formeren van netwerken, opstellen van protocollen voor diagnostiek en behandeling en het (laten) doen van onderzoek op het gebied van pijnbestrijding (oorzaken pijn, behandeling). Daarnaast behandelt men ook patiënten met (chronische) pijn. Dit gebeurt vaak in zogenoemde pijnbehandelcentra die verweven zijn met pijnkenniscentra. Verder verzorgen de centra ook onderwijs en voorlichting.
Een pijnteam bestaat doorgaans uit een psychiater, een psycholoog, een bewegingswetenschapper, een maatschappelijk werker, een neuroloog, een revalidatiearts, een verpleegkundige, een manueel therapeut, een anesthesioloog en (soms) een huisarts.