Geef een voorbeeld van hoe onze neiging om te vertrouwen op onze kennis van de wereld een bias kan zijn voor ons vermogen om deductief te redeneren.

Als we formele logica gebruiken om syllogismen op te lossen, maakt het niet uit of de verklaringen in het probleem kloppen met wat we weten over de wereld, er tegenin gaan, of betekenisloos zijn. Alleen de formele structuur van het probleem zou ertoe moeten doen.

We vinden het echter heel moeilijk om onze kennis over de echter wereld te negeren.

Voorbeeld:Alle levende dingen hebben water nodig.
Rozen hebben water nodig.
Rozen zijn levende dingen.

• Op basis van de stellingen is de conclusie onbepaald: er staat nergens dat alleen levende dingen water nodig hebben.
  
• Op basis van onze kennis is de conclusie waar, omdat we weten dat rozen leven. Maar dat antwoord is dus fout, omdat je die conclusie niet kunt trekken uit de stellingen. 
  
• Je zou de woorden 'rozen' en 'water' kunnen vervangen door onzinwoorden om het makkelijker te maken:
  

Alle levende dingen hebben ploep nodig.
Mokies hebben ploep nodig.
Mokies zijn levende dingen.