Geef een beschrijving van de 4 fasen van het psychologische aanpassingsproces bij ziekte van Weisman.

Fase 1: existentiele crisis. Dagelijks leven is ontregeld. Grote onzekerheid. Stemmingswisselingen optimis-pessimist. Gebrek aan interesses en ontkenning. Overheersende houding in vertrouwen en optimisme.
Fase 2: Accomodatie. Na enkele weken meer rust, andere problemen aandacht en worden aangepakt en onderkent. Patient voelt zich vaak gezond en/of genezen.
Fase 3: verslechtering van de toestand. Voorkomen van verdere verslechtering en beheersen van de symptomen. Ontkenning afgewisseld met realisme en bezorgdheid. (opnieuw existentiele crisis).
Fase 4: terminale fase. Therapie gericht op verlichting van de symptomen.