Hersenaandoening waarbij er abnormale en excessieve synchronisatie van neuronen plaatsvindt. Epilepsie wordt gekenmerkt door herhaaldelijke spontane insulten over de tijd waarna er sprake is van neurologische restschade.
Een aandoening van het brein gekarakteriseerd door een voortdurende predispositie voor het genereren van epileptische aanvallen, en door de neurobiologische, cognitieve, psychologische en sociale consequenties van deze aandoening.
Epilepsie = één van de drie volgende voorwaarden:
minstens twee spontane aanvallen met meer dan 24 uur ertussen
diagnose epileptisch syndroom
één spontane aanval en een kans op verdere aanvallen van minstens 60% gedurende de daaropvolgende 10 jaar.