Gedurende het grootste deel van de negentiende eeuw werden angststoornissen geclassificeerd als neuroses (William Cullen).

Neurose =
een abnormale of ziekelijke gesteldheid van het zenuwstelsel.

Men ging er dus vanuit dat elke neurose een biologische basis heeft en dat het aandoeningen van het zenuwstelsel zijn.

Aan het begin van de 20e eeuw moest Cullens aanname plaats maken voor de psychodynamische gezichtspunten van Sigmund Freud.
Freud stelde dat neurotisch gedrag wordtelt in onacceptabele en angstopwekkende ideeën die tot het bewustzijn dreigen door te dringen.