Fay zegt dat menselijke levens vastgestelde verhalen zijn.
Soms kan het lijken dat het leven een geheel is van onsamenhangende momenten maar vaak lijken we deel uit te maken van een drama waarvan we het plot maar vaag kunnen begrijpen, maar het is dit plot die betekenis geeft aan zowel aan onze eigen ervaringen, relaties en acitiviteiten van anderen. Zelfkennis en kennis van anderen vereist het begrijpen van het genoemde plot en dit expliciet te benoemen.
"Agents are story-telling animals in part because only by setting their acts into a narrative context can these acts take place".
Fay stelt de volgende vragen voor het hoofdstuk; Wat is de oorsprong van de verhalen die we over onze eigen levens en die van anderen vertellen?
Actoren creeren betekenissystemen door verhalen over hun levens te vertellen. Met deze verhalen geven ze het verleden betekenis en maken ze toekomstige keuzes mogelijk. Levens zijn al gevormd in verhalen voordat historici of een biograaf deze verhalen wilt vertellen. Echte verhalen worden volgens Fay gevonden en niet gestructureerd.