Artikel 2.4 van het VN Handvest voorschrijft dat: alle leden zich moeten onthouden in betrekking tot internationale relaties met het dreigen van geweld jegens de territoriale integriteit of politieke onafhankelijkheid van een gegeven staat.

Uitzondering voor dit geweldsverbod is:
1. (Collectieve) zelfverdediging.
2. Geweld gesanctioneerd door de VN (ziek hoofdstuk 7 van de VN Handvest).

Collectieve veiligheid=collectieve verdediging:

Een regeling waarbij de overeenstemming geldt dat de veiligheid van één land een politieke en rechtsgebonden verplichting is voor allen, en overeenstemmen om mee te doen in een collectief antwoord op agressie (zie artikel 25 HV).

Collectieve verdediging behoort ook tot de taak van IGO's (zie NAVO):

De verplichting voor alle staten om elkaar te verdedigen voor externe dreigingen.

De VN-instrumenten ter handhaving van de internationale vrede en veiligheid:

(H1) Artikel 1.1: Doelstellingen van de VN

De doelstelling is het behoudt van vrede en veiligheid door middel van effectieve collectieve maatregelen.

(H6) Artikel 33: Vreedzame geschillenbeslechting

In geval van een dispuut, waarbij de voortgang van het dispuut dreigt te escaleren tot een dreiging voor internationale vrede en veiligheid, zal:

1) de partijen noeten zoeken naar een oplossing d.m.v. onderhandelingen, enquete of bemiddeling.

2) De VN veiligheidsraad roept deze partijen op, als dat nodig moet zijn, om hun dispuut door de genoemde middelen te verzoenen.

(H7) Artikel 41: Sancties

De Veiligheidsraad kan besluiten welke maatregelen waaraan geen wapengeweld te pas komt, dienen te worden genomen om zijn besluiten ten uitvoer te brengen en kan de Leden van de Verenigde Naties oproepen om deze maatregelen toe te passen.

(H7) Artikel 42: Gewapend Ingrijpen

Mocht de Veiligheidsraad van oordeel zijn dat de in artikel 41 bedoelde maatregelen onvoldoende zouden zijn of dat zij onvoldoende zijn gebleken(, dan kan hij overgaan tot zulk optreden door middel van lucht-, zee- of landstrijdkrachten als nodig is voor de handhaving of het herstel van de internationale vrede en veiligheid -ook in artikel 41).

(H8) Artikel 52: Regionale samenwerkingsverbanden

Geen enkele bepaling van dit Handvest sluit het bestaan uit van regionale akkoorden of organen voor het behandelen van die aangelegenheden die de handhaving van de internationale vrede en veiligheid betreffen en welke in aanmerking komen voor optreden in regionaal verband, mits die akkoorden of organen en hun activiteiten verenigbaar zijn met de doelstellingen en beginselen van de Verenigde Naties.

Westfaalse/Post-Westfaalse vredesoperaties

Westfaalse benadering:

Oorspronkelijk een nadruk op vrede bewaren tussen staten.

Post-Westfaalse benadering:

Een nadruk op vrede bewaren gericht op mensenrechten= nauw verbonden met humanitaire interventie en responsibility to protect.

Humanitaire interventie (zie Heywood, blz. 319):

Militaire interventie die wordt uitgedragen in navolging voor humanitaire doelstellingen.

De doelstellingen zijn hoofdzakelijk gericht op de wens om schade te voorkomen op (andere) mensen.

De uitkomst van de doelstellingen moet leiden tot verbetering in de leefomstandigheden en een verlaging in menselijk leed.

De Verantwoordelijkheid om te beschermen:

Staten hebben een primaire verantwoordelijkheid om hun burgers te beschermen. Het principe van niet-interventie draagt bij tot de internationale verantwoordelijkheid om te beschermen.

Opgezet door de internationale commissie op interentie en staat soevereiniteit in 2000.